All posts by : İNGEV

BASIN BÜLTENİ

22 Mart 2021

Etkileşimin gücü: Toplumsal uyum algımız birbirimizi tanıdıkça olumluya dönüyor.

İNGEV TAM-İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ İLETİŞİM FAKÜLTESİ iş birliğinde gerçekleştirilen İnsani Gelişme Monitörü Araştırması, son dönemde Türkiye’de halk ile geçici koruma altındaki Suriyeliler arasındaki ilişkinin gergin olduğunu ancak bu gerginliğin azalma eğiliminde olduğunu gösterdi. Araştırma, Suriyelilere sağlanan faydalarla ilgili birçok yanlış bilgiye sahip olduğumuzu ortaya koysa da yanlış bilgi seviyesinin azalmakta olduğunu da gözler önüne serdi. Son dönem sonuçları da, bir önceki dönem gibi, Suriyeli bir tanıdığı olanlar ve olmayanlar arasında anlamlı algı farkları olduğunu ortaya koydu. Suriyeli tanıdığı olanların toplumsal uyum algısı, tanıdığı olmayanlara göre daha olumlu bir konumda.

Pandemi, Mülteci Konusunu Zihinlerde Geri Plana İtti

2019 Temmuz ayında ilki gerçekleştirilen araştırmanın 2020’nin Kasım-Aralık aylarında tamamlanan son dönemi, toplumsal uyuma yönelik çarpıcı sonuçlar ortaya koyuyor. Suriyeli göçmenler ve ev sahibi topluluk arasındaki gerginlik oranı araştırmanın ilk kez yapıldığı Temmuz 2019 döneminden bu yana düzenli olarak iyileşme göstermekte. Toplumsal gerginlik oranı araştırmanın ilk döneminde %55 seviyesindeyken, ikinci döneminde (Mart 2020) %48’e, son dönemde (Kasım 2020) ise %32’ye geriledi.

Çocuklarının geçici koruma altındaki bir Suriyeli ile arkadaşlık etmesini istemeyen ebeveynlerin oranı ise ilk dönem %51’ken araştırmanın son döneminde %44’e geriledi. 28 Şubat 2020’de Türkiye’nin Suriyelilere Avrupa sınır kapılarını açmasıyla birlikte politik söylemlerin toplumun uyum algısını etkilediğini söylemek mümkün. Diğer yandan, DSÖ’nün 11 Mart’ta COVID-19’u pandemi ilan etmesiyle birlikte tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de en sıcak gündem pandemi oldu. Diğer tüm konular gibi geçici koruma altındaki Suriyelilere yönelik gerginlik algısı da geri planda kaldı. Bunun sonucunda toplumsal algılarımızda daha önceleri göz önünde olan gerginlik hissiyatı da geri planda kalarak düşme eğilimine girdi.

İlk döneme kıyasla anlamlı fark gösteren bir diğer sonuç ise toplumun geçici koruma altındaki Suriyelilere karşı yaklaşımıydı. Ülkemizin zorunlu göç altındaki kişilere kucak açmasını örnek bir insanlık duruşu olarak değerlendirenlerin oranı ilk dönem %40 seviyesindeyken son dönem %62 seviyesine yükseldi.

Tanıyanlar Daha Ilımlı

Araştırmanın kritik bulgularından bir tanesi, geçici koruma altındaki Suriyelilere karşı algının, Suriyeli tanıdığı olan ve olmayanlar arasında önemli farklar göstermesi oldu.

Suriyeli tanıdığı olanlar ve olmayanların fark gösterdiği bir konu “Suriyelilerin bir an önce Suriye’ye dönmesi sağlanmalıdır” ifadesine katılım oranı. Suriyeli bir tanıdığı olanların bu ifadeye katılım oranı %68 iken, Suriyeli bir tanıdığı olmayanların katılım oranı ise %77 seviyesinde gerçekleşti.

“Ülkemizin mültecilere kucak açması örnek bir insani duruştur” ifadesine katılanların oranı da Suriyeli bir tanıdığı olanlar arasında daha yüksek (%66 – %58). Suriyeli tanıdığı olanlar aynı zamanda

“Suriyelilerin ülkemize uyum sağlaması için daha çok çaba sarf etmeliyiz” ifadesine de daha yüksek oranda katılıyor (%37 – %25)

Yanlış Bilgilerin Yaygınlığı Azalma Eğiliminde

Doğru bilinen yanlışlar konusuna bakıldığında bunların hala önemli ölçüde yaygın olduğu ancak azalmakta oldukları görülüyor. Kamu, yerel yönetimler ve sivil toplum kuruluşlarının Suriyeli mültecilere yönelik dezenformasyon ile sıkı mücadelesi olumlu sonuçlar veriyor.

Bir önceki döneme kıyasla ev sahibi topluluğun geçici koruma altındaki Suriyeliler ile ilgili doğru bilinen yanlışlara katılım oranı genel bir azalma gösteriyor. Suriyeli mülteciler ile ilgili en yaygın şekilde inanılan yanlış, Suriyelilerin devletten maaş aldığı inancı. Toplumun %54’ü bu ifadeye katıldığını belirtiyor. Oysa bu yardım Kızılay ve kamu bankaları eliyle olsa da AB’nin Sosyal Uyum Yardım fonuyla sağlanmakta. Diğer yandan bu yardımdan sadece kayıtlı olan ve ilgili koşulları sağlayan Suriyeliler faydalanabiliyor.

Doğru bilinen yanlışlardaki en kritik düşüş, “Suriyelilerin istediği üniversiteye sınavsız girebildiği” algısında gerçekleşti. Mart 2020’de toplumun %60’ı bu ifadeye katılırken, Kasım 2020’de bu oran %39’a geriledi. Doğrusu ise, devlet üniversitesinde okumak isteyen yabancı öğrenciler ancak “Yabancı Öğrenci Sınavı”na girerek aldığı puana göre seçim yapabiliyor; özel üniversiteler ise yabancı öğrenciler için kendi sınavlarını uyguluyor.

İfadeler arasında en az yaygınlığa sahip olan ise “Suriyeliler su, elektrik ve doğalgaz faturası ödemiyor” inancı. Bir önceki döneme kıyasla bu inanca sahip kişilerin oranı %43’ten %26’ya geriledi. Doğrusu ise, Suriyelilerin ev sahibi topluluktan farklı bir uygulamaya tabi olmadığı.

Toplumdaki gerginlik hissinin azalması için etkileşimin ve birbirini tanımanın önemini diğer pek çok araştırma gibi bu çalışma da destekliyor. Suriyelilerle ilgili doğru bilinen yanlışların özellikle toplumsal barış üzerindeki olumsuz etkilerini en aza indirgemek üzere pek çok resmî kurum bu tür yanlış bilgi yayılımı ile mücadelesini sürdürüyor ve araştırma sonuçlarına göre bu mücadele olumlu etkiler yaratarak ilerliyor.

İletişim için: INGEV- 0216 540 50 21

can.cakir@ingev.org

 Araştırma, 22 Ekim-20 Kasım 2020 tarihleri arasında TUİK İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflandırması Düzey 2’ye göre belirlenmiş bölgelerde toplam 26 şehirde bilgisayar destekli telefon görüşmesi yöntemiyle Türkiye temsiliyeti sağlanacak şekilde gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında 1774 görüşme gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın hata payı ±%2,3’tür.

Basın bültenini indirmek için tıklayınız…

11 Şubat 2021

Uzaktan eğitim sisteminin başarısı, dijital erişime ve ebeveynlerin ilgisine bağlı.

İNGEV TAM-İSTANBUL BİLGİ ÜNİVERSİTESİ İLETİŞİM FAKÜLTESİ iş birliğinde gerçekleştirilen İnsani Gelişme Monitörü Araştırması, toplumun uzaktan eğitim konusunda çekimser olduğunu gösteriyor.

Bu çekimserliğin en öne çıkan nedeni, tüm öğrencilerin uzaktan eğitime katılabilmek için ihtiyacı olan dijital erişime sahip olmaması. Ebeveynlerin dijital okuryazarlıklarının çocuklarının uzaktan eğitim sistemini kullanmasına yardımcı olabilecek seviyede olmaması ise bir diğer bariyer olarak algılanıyor. Diğer yandan, öğrencilerin sürekli evde olması yüz yüze eğitimde öğretmenin sorumluluğunda olan önemli görevleri de ebeveynlere yüklüyor.

Bütün bunlar, toplumda dijital erişim ve okuryazarlık seviyesine göre oluşan eşitsizliklere işaret ediyor.

Uzaktan eğitim konusunda çekimseriz ve tek başına yeterli olmadığını düşünüyoruz.

Toplumda uzaktan eğitim sistemine güvendiğini belirtenlerin oranı %39. Bu sistemin tek başına yeterli olduğunu düşünenlerin oranı ise %23.

Halkın %50’si ise öğrencilerin yüz yüze eğitime başlamasını destekliyor. Toplumun uzaktan eğitime güven konusunda çekimserliği olsa da %52’lik bir kesim yüz yüze eğitimin uzaktan eğitim ile de desteklenmesi gerektiği görüşünde. Diğer yandan, Pandemi geçse bile eğitim sistemi uzaktan eğitim olarak devam etmelidir görüşünü savunanların oranı yalnızca %12.

Uzaktan eğitim eşitsizliği artırdı.

Toplumun %72’si tüm öğrencilerin gerekli dijital erişime sahip olmamasının uzaktan eğitimin önündeki en önemli bariyer olduğunu düşünüyor. %67’lik bir kesim ise tüm ebeveynlerin, çocuklarının uzaktan eğitim sistemi kullanmasına yardımcı olacak bilgi seviyesine sahip olmamasını diğer bir bariyer olarak tanımlıyor. Bunların sonucunda ise toplumun %66’sı uzaktan eğitim sisteminin öğrenciler arasında eşitsizliğe neden olduğu görüşünde. Diğer yandan, toplumun %63’ü devlet okulu öğrencilerinin bu süreçte özel okul öğrencilerine göre daha dezavantajlı olduğu inancında.

Bu eşitsizlik algısı,

• Halkın %64’ünde uzaktan eğitim alan öğrencilerin sınav başarısının daha düşük olacağı;
• %53’ünde ise uzaktan eğitim alarak üniversiteden mezun olan gençlerin işverenler tarafından daha az tercih edileceği gibi endişelere yol açıyor.

Uzaktan eğitim ile ebeveynlere büyük ek sorumluluklar yüklendi.

Uzaktan eğitim, ebeveynlerin önemli ölçüde eğitim sürecine dahil olup daha fazla vakit ayırmalarını gerektiriyor. Toplumun %85’i uzaktan eğitimde öğrencinin başarısının veli-öğretmen iş birliğine bağlı olduğu konusunda hemfikir. %81’i ise bu sistemin ebeveynlerin çocuklarıyla daha fazla ilgilenmesini gerektirdiğine inanıyor. %62’lik bir kesim uzaktan eğitim sisteminin özellikle evden çalışan ebeveynlere ek yük yarattığını düşünürken halkın %53’ü ise öğrencinin uzaktan eğitimini takip etmenin evde annenin sorumluluğunda olduğu görüşünde.

Uzaktan eğitimde öğrenciler derslere motive olamıyor ve gerektiği kadar sosyalleşemiyor.

Toplumun %66’sı uzaktan eğitim sisteminde öğrencilerin derslerine motive olamadığı görüşünde. %62’si ise öğrencilerin bu sistemde gerektiği kadar sosyalleşemediklerini; %63’ü ise kişilik gelişimi için uzaktan eğitimin yeterli olmadığını düşünüyor. Diğer yandan, %57’lik bir kesim ise bu sistemin öğrencinin aktif katılımını engellediği inancında.

Uzaktan eğitim sisteminde öğretmen maaşlarının düşürülmesi yanlış bulunuyor.

Toplumun %70’i uzaktan eğitim döneminde öğretmen maaşlarının düşürülmesini yanlış bulurken %38’lik bir kesim bu süreçte öğretmenlerin zaten hakkettikleri ücretleri de alamadığı görüşünde. Diğer yandan, toplumun %62’si öğretmenlerin pek çoğunun ders içeriği geliştirme konusunda teknik desteğe ihtiyaç duyduğunu belirtiyor. %40’lık bir kesim ise öğretmenlerin çalışma yoğunluğunun arttığı inancında.

İletişim için:

İNGEV TAM Direktörü Can Çakır – can.cakir@ingev.org

Tel: 0216 540 50 21

Araştırma, 8 Kasım-10 Aralık 2020 tarihleri arasında TUİK İstatistiki Bölge Birimleri Sınıflandırması Düzey 2’ye göre belirlenmiş bölgelerde toplam 26 şehirde bilgisayar destekli telefon görüşmesi yöntemiyle Türkiye temsiliyeti sağlanacak şekilde gerçekleştirilmiştir. Çalışma kapsamında 1754 görüşme gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın hata payı ±%2.3’dür.

Basın Bültenini indirmek için tıklayınız…